Japan part 2 (:
Blijf op de hoogte en volg Winnie
19 April 2019 | Japan, Kyoto
Dag 2 in Tokio bestond in de ochtend uit het bezoeken van de Tsukiji markt, Hama-rikyu Onshi-teien en de Nakagin Capsule Tower. Op de Tsukiji markt wordt vooral vis verkocht. Ik vond het er niet al te lekker ruiken en sommige dingen zagen er ook echt onsmakelijk uit. Maar Japanners eten naar mijn maatstaven wel meer rare dingen, dus voor hen valt het vast mee. Op veel plekken staan ook bakken met vissen, garnalen of krabben erin en worden inktvissen op stokjes geroosterd. Er waren ook een aantal plekken waar wagyu vlees verkocht werd en een aantal winkeltjes met Japanse messen. Verder waren ook een boel sushi restaurantjes of kraampjes waar ijs of gegrild vlees/vis werd verkocht. Na de markt gingen we naar Hama-rikyu Onshi-teien, een heel groot park. Ik vond het heel mooi, allerlei soorten bomen en ook veel waar bloesem in zat. Zo ook de kersenbloesem gezien, waar veel mensen foto’s van maakten of erbij poseerden. Er was ook nog een stuk met een brug dat over een plas liep en er waren ook nog een soort bunkers die vroeger gebruikt werden om eenden te vangen. Eenden werden getraind die zo wilde eenden konden lokken vanuit de grote plas naar een smaller stukje water. Iemand stond dan in de bunker die een lokroep kon doen om de tamme eenden te lokken, die dan vervolgens gevolgd werden door de wilde eenden. Naast het smalle stukje water waren kleine dijkjes waarachter dan andere mannetjes met getrainde valken (?) stonden. Die valken vingen dan de wilde eenden en op het moment dat ze die loslieten moesten de mannetjes de eenden vangen met netten.
Het hele park is omgeven door wolkenkrabbers, wat er toch wel een beetje gek uitziet. Vervolgens liepen we langs de Nakagin Capsule Tower, een soort flatgebouw van kubussen, die vervangen zouden moeten kunnen worden wanneer nodig, zonder dat het hele gebouw gesloopt hoeft te worden.
Onze volgende stop was bij Tokyo Station waar in de ‘kelder’ allerlei restaurants zijn, waar wij bij een daarvan noedels zijn gaan eten. Mij gaat het eten met stukjes vrij goed af en papa doet het ook al heel aardig. Op dezelfde verdieping van het station is ook een stuk met allemaal winkels die merchandise van allerlei tekenfilm/anime figuren verkopen. Een deel kende ik niet, maar de Pokemon, Disney en Shinchan winkel waren wel grappig om te zien. Vervolgens liepen we nog naar de Nihombashi brug (papa dacht in eerste instantie dat ik het over het viaduct had wat erboven loopt) en daarna naar het park waar het Imperial Palace staat. Je kunt de gebouwen zelf niet bezoeken, maar wel een groot deel van de tuin. Helaas hadden we niet genoeg tijd om alles te zien, omdat we er best laat waren en het park om 17 uur sloot. Om kwart voor vijf werd omgeroepen dat het park bijna dichtging en vrijwel iedereen stond meteen op om weg te gaan. Ik verbaas me hier toch wel over hoe netjes iedereen hier is en hoe precies iedereen zich aan de regels houdt. Tot nu toe heb ik een persoon door het rood zien lopen, maar dat was geen Japanner. De verwarmde wc-brillen zijn trouwens ook nog steeds wennen. ‘s Avonds gingen we bij een restaurantje eten dat gespecialiseerd was in soba noedels. Zoals best veel restaurants hier had het maar een paar tafeltjes en zaten de meeste mensen aan een soort bar met aan de andere kant de keuken. Je kunt dus (voornamelijk als je iets groter bent dan ik) zien wat de kok aan het doen is.
Op woensdag gingen we als eerste naar de wijk Akasuka. Daar gingen we naar de Super Dry Hall building. Volgens sommige mensen zou dit op een bierglas met een schuimkraag voor moeten stellen (het gebouw is van Asahi, een bierfabrikant), maar ik vond het meer weghebben van een fakkel. Daarna gingen we naar het toeristeninformatiebureau. Vanaf de achtste verdieping heb je een heel goed uitzicht op de Tokio Sky Tree, dus daar heb ik een paar mooie foto’s gemaakt. Van daaruit was het, via een winkelstraat met allerlei souvenirwinkeltjes, nog maar een klein stukje naar Senso-ji, een hele grote tempel. Er stond ook een pagode van vijf verdiepingen, die vond ik eigenlijk nog het meest indrukwekkend.
Nadat we de metro genomen hadden naar de wijk Ueno bezochten we daar eerst Ameya-yokocho. Volgens de Lonely Planet was dit een openluchtmarkt, maar ik vond het meer gewoon een winkelstraat. Daarna liepen we naar het Shitamachi Museum. Ik dacht dat het een sake museum was, maar het zag er vanbuiten nogal stoffig uit en volgens de omschrijving was het meer bedoeld om te laten zien hoe koopmannen vroeger leefden. We besloten er niet naar binnen te gaan en liepen terug naar Ueno-koen, een park met een aantal tempels (en een dierentuin, maar die hebben we niet bezocht). We liepen ook nog onder een Shinto shrine door gevolgd door allemaal rode bogen. Ik vond dat wel een mooi paadje, dat ook uitkwam bij een tempel. Helaas moesten we daarna wel weer terug omhoog lopen. Een van de mooiste dingen in het park moest de grote fontein zijn, maar die stond uit en er zat geen water in. Als laatste in deze wijk gingen we naar Yanaka-reien, een begraafplaats. Ook hier was het opvallend hoe netjes vrijwel alle graven erbij lagen. Een eindje moeten lopen naar het metrostation om bij Iidabashi uit te stappen. Voor de lunch zijn we crêpes gaan eten en wat ik wel grappig vond, was dat je de menukaart ook in het Frans kon krijgen en dat de serveersters ook een paar woorden Frans spraken. Na de lunch naar Hyogo-yokocho, een paar straatjes waar blijkbaar veel scènes van films en series zijn opgenomen. Op zich wel grappig om te zien, maar zo spectaculair was het nou ook weer niet. Maar op film wordt het dat vanzelf als er allerlei effecten worden toegevoegd.
Vervolgens wilden we nog naar een park, maar toen zijn we een heel eind omgelopen (blijkbaar was er nog een park met bijna dezelfde naam) en toen we bij het goede park waren was het al gesloten. Langs de Tokyo Dome gelopen, waar een hele lange rij met allemaal hysterische Japanse vrouwen (en enkele mannen) stond die, denk ik, merchandise van een Japanse boyband kwamen kopen. Vanaf daar namen we de metro naar het hotel en later op de avond zijn we nog wat gaan eten.
De volgende dag hebben we de shinkansen naar Kyoto genomen. We hadden geen gereserveerde plaatsen, maar iedere shinkansen heeft een aantal wagons met plekken voor mensen die niet gereserveerd hebben. Ze hebben hier een mooi systeem voor bedacht, waarbij op het perron banen zijn gemaakt waar je in de rij moet staan voor de trein. Zo heb je dus ook niet dat mensen die veel later komen alsnog een plek hebben en mensen die al lang hebben staan wachten niet meer. De reis duurde in totaal 2 uur en drie kwartier, maar ik was in slaap gevallen, dus het leek veel korter.
In Kyoto namen we de metro en vanaf daar was het nog een klein stukje lopen naar het hotel. We konden pas vanaf vier uur inchecken en daarom zijn we eerst nog naar de Nikishi markt gegaan die aan het eind van de straat van hotel ligt.
Volgende keer volgt er meer over Kyoto en ik zal morgen of overmorgen ook wat foto’s op Facebook plaatsen. :)
-
20 April 2019 - 14:08
Diana :
Het is weer genieten om jou verhalen te lezen. Veel plezier nog samen. Heeft papa al wagyu vlees gegeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley